Hamsteren!!!

Maandag kwam ik thuis en kreeg ik de Albert Heijn uit Sas van Gent aan de telefoon. Marta Cecilia had in het kader van de hamsteractie een mooie hamster geknutseld en jawel! Ze was één van de gelukkige winnaars. Dus na school gelijk naar de Appie. Daar mocht ze een grote hamstertas met etui, portemonnee en een frisbee in ontvangst nemen. En trots dat ze was!

Geluk heeft ze wel. Zo heeft ze twee jaar geleden de ballonnenwedstrijd met koninginnedag al eens gewonnen, vorig jaar op de camping de paaskleurwedstrijd en een aantal maanden terug een Bolt-dvd bij de Disneyclub. Dat is al meer dan dat ik in mijn hele leven gewonnen heb. Misschien moet ik háár het staatslot laten kopen voor volgende maand?

Gesprek op school

Maandagavond hadden we het 15-minutengesprek op school. Dit was in december niet doorgegaan wegens ziekte van de juf. Geen probleem aangezien ik zelf ook even buiten bedrijf was :-)

Alles was goed. Cito was ongeveer gemiddeld. Volgens de juf had ze wat moeite met links en rechts, dus of we dit spelenderwijs met haar wilden oefenen. Natuurlijk :-)
Verbaal is ze sterk, maar dat wisten we natuurlijk wel. De juf omschreef haar als een vrolijk sociaal kind, dat haar mannetje staat. Dat is natuurlijk goed om te horen. Het komt overeen met hoe ze thuis is en dat is alleen maar goed.

Alleen het tempo... Tja het moet gezegd worden. Het Zuidamerikaanse tempo krijg je er niet uit. Het is allemaal op het gemakje. Geen zorgen... Ik vind het heerlijk. Maar zo ook het bewegen. Zodra ze muziek hoort, staat ze niet stil. Dat is ons ook wel opgevallen natuurlijk.

Afijn... vandaag eens even getest hoe ernstig het was met links en rechts :-). Mevrouw zat het me even uit te leggen hoe het zat. Toen ik het voordeed, deed ik het per ongeluk fout, maar ik werd binnen enkele tellen terecht gewezen. En dit geeft weer aan: als ze er geen zin in heeft.... dan doet ze het ook niet. Ach ja, ze is nog maar vijf. Laat haar nog maar even onbezorgd lekker haar ding doen. Vanaf volgend jaar wordt het allemaal wat serieuzer. Niet te gelovendat ze dit jaar alweer naar groep 3 zal gaan.

Ronald Goedemondt

Gisteravond zijn we naar de theatervoorstelling van Ronald Goedemondt geweest, cabaretier. We hadden hem nog nooit gezien, dus we waren erg benieuwd. Het was een geweldige show! We hebben echt veel gelachten. De tranen rolden over mijn wangen. Hij springt niet echt in op de actualiteiten, maar heeft een leuk verhaal. Daarnaast ging hij erg leuk met de zaal om. Het was even genieten, lekker even eruit.

Paardje rijden

Een paar weken geleden liet Marta Cecilia weten dat ze wel een paard wilde. Ze zei: " Als we eens gaan verhuizen, krijg ik dan ook een paard?". Uhm... hahahaha... we dachten het niet. Ja, want ze wilde graag paardrijden. Ik vond het wel even goed en zei dat we dat nog wel eens zouden bekijken. Toen ik vervolgens vorige week zaterdagochtend lekker lag uit te slapen, was manlief met haar op pad gegaan naar de manege in Sas van Gent. Oh ja... ze hadden ook maar gelijk een proefles afgesproken voor vandaag.

Tsja. Nu had ik nog "goede hoop" dat ze het doodeng zou vinden. Dat het een bevlieging van korte duur zou worden. Het leek er ook op toen we eenmaal op de manege waren. Toen ze naast de pony stond waarop ze moest rijden, bibberde ze van de zenuwen. Totdat de vrouw kwam die haar les zou geven. " Ga je mee?" vroeg ze. En daar ging mevrouw. Hup het paardje op en weg was ze. En genieten! Wij hebben ook staan meegenieten. Toen ze in een drafje gingen, gierde ze het uit. En ja, dus een inschrijfformulier mee naar huis voor een 10-rittenkaart.

Verder heeft Marta Cecilia ook weer een metamorfose ondergaan. Haar op de kruin krullende en verder gestraighte haren hebben plaatsgemaakt voor een hoofd vol vlechtjes. Dit blijft er weer even in zitten, zodat we het weer wat makkelijker hebben met haar haren.

Haïti

Deze week heb ik ontsteld en verslagen(en dat is licht uitgedrukt) het nieuws gevolgd rondom de aardbeving in Haïti. Naast alle armoede en het natuurgeweld die deze mensen de afgelopen jaren al hebben moeten ondergaan, is dit wel de grootste slag. En dan nog de echtparen die naar Haïti zijn afgereis in hun kind(eren) op te halen en nu vermist en zoals het er naar uit ziet nooit meer thuis zullen komen. Ongelooflijk.
Er gaat even door me heen "Als alles anders was gelopen hadden wij ook een kindje gehad dat in dit land op ons aan het wachten was". Door de ietwat belachelijke eis dat we 10 jaar getrouwd moesten zijn, zijn we toch weer overgeschakeld naar Colombia dat onverwacht heel kort weer opengesteld werd. Maar het heeft wel tot gevolg dat we ons toch wel een beetje meer met Haïti gebonden voelen dan met een ander willekeurig land.

Met kippenvel lees ik de berichten op de site van Wereldkinderen, ons bemiddelingsbureau, dat man en macht inzet voor de veiligheid van de kinderen. Volgende week zullen een hoop kinderen vervroegd naar Nederland bij hun ouders komen.
Met kippenvel kijk ik naar de beelden en lees ik de berichten in het nieuws. In gedachten wensen we alle mensen die getroffen zijn alle sterkte toe.

Neem eens een kijkje op www.wereldkinderen.nl

Iets beter

Hehe, eindelijk kan ik melden dat ik me iets beter begin te voelen. Sinds afgelopen weekend is de koorts overgegaan in wat verhoging en dat merk ik gelijk. OK, het is nog niet helemaal top, maar toch al een stukje beter. Dus: vooruitgang! Ik denk dat door de operatie mijn immuunsysteem er even geen zin meer in had.

Morgen ga ik weer een paar uurtjes aan het werk en vrijdagochtend ook. Dan kijken we weer even verder. Hopelijk kan ik volgende week wat halve dagen maken op de dagen dat ik normaal zou werken. Jippie! Ik ben er nog niet helemaal, maar ik kom weer terug in het normale leven.

Ballet

Gisteren was de eerste balletles na de kerstvakantie. Ze gingen er weer fanatiek tegenaan en aan het einde van de les konden we de dvd bewonderen. Wat staan de meisjes er mooi op! Volgende week ga ik hem natuurlijk aanschaffen en ik als trotse moeder aan iedereen die het wil (en niet wil, haha) showen.

Foto's zijn er van de groep van Marta Cecilia helaas niet. Gelukkig heeft een van de moeders tijdens een oefensessie in het theater wat foto's gemaakt. Die heb ik sinds gisteren ook in mijn bezit! Dus bij deze.

Fietsenrek!

Gisteren sneuvelde ook de tweede bovenste voortand. Dit keer met een beetje hulp van Marta Cecilia zelf. Ze heeft er behoorlijk mee zitten wiebelen, want haar tandje was rood van het bloed :-)  Onder het eten was het niet meer te doen. De tand zwengelde alle kanten op. Dus papa had weer de eer de tand er uit te mogen halen. Ik sloeg deze eer graag over.

De totaalstand is nu: zes melktandjes er uit, drie nieuwe "grote mensentanden" erbij. En natuurlijk het nodige sliswerk nu.

Natuurlijk hoort daar een mooi plaatje bij!

Gelukkig Nieuwjaar!!!

Hoi allemaal,

Ik wil jullie via deze weg een heel gelukkig en vooral gezond nieuwjaar toewensen!!!

We hebben een leuke jaarwisseling gehad bij mijn ouders. Van te voren heb ik tot 11.00 uur in mijn bed gelegen en 's middags tot 17.00 uur ook nog twee uurtjes en zo ben ik oudjaarsavond goed doorgekomen!

Helaas hebben we niet de 27,5 miljoen op ons lot gehad. Met 10 euro moesten we ons tevreden stellen. In gedachten hadden we al een klein stukje uitgegeven. Viel weer even tegen dus :-)

Dit jaar was er behoorlijk wat siervuurwerk in Sas van Gent. Het was erg mooi, al heeft Marta Cecilia er niet van genoten. Helaas is ze erg bang van de knallen en ze raakt ervan in paniek. Oma Ria is met haar naar binnen gegaan. Zelfs voor de sterretjes, waar ze al een hele dag naar uitkeek, kregen we haar niet naar buiten. De sterretjes zijn dus vanavond aangestoken.

Ookal is het erg gezellig, ik ben blij dat de dagen van het vele eten voorbij zijn. Gelukkig was ik een paar kilo afgevallen. Die zijn er nu helaas wel weer bij.

In ieder geval: voor iedereen die dit leest de beste wensen voor 2010!

Wendy, Marco en Marta Cecilia