120 vlechtjes!

Gisteravond vertrokken we gelijk na het werk naar Arnhem, want... vandaag stond er een afspraak bij de afrokapper op het programma. Een vlechtsessie voor 120 vlechten. Marta Cecilia heeft zich weer kranig geweerd. Drie uur lang heeft ze het volgehouden op de kappersstoel. Een fatsoenlijke vergeleken met de laatste keren vlechten.

Om 10.00 uur vanochtend stonden we paraat bij PAK aan de Weverstraat in Arnhem. Marta Cecilia mocht even mee de bijbehorende winkel in om het benodigde haar te bemachtigen en toen gelijk aan de slag. Met twee vrouw sterk, waardoor het nu maar drie uur duurde in plaats van vijf.

Het resultaat mag er weer zijn. Er zitten nog geen kralen in. Dat doen we morgen thuis wel. Er waren namelijk geen kralen naar haar zin. Maakt niet uit. Thuis hebben we nog een redelijke keus.

Ik heb twee foto's van de vlechtsessie. Eén is helaas een beetje bewogen. Het resultaat zal ik later deze week showen!

Waar komen baby's vandaan?

Die vraag kreeg ik toen Marta Cecilia gisteravond belde, vanaf haar logeeradres bij mijn zus. Ik hoor mijn zus nog net roepen: " Dat moet mama zelf maar even uitleggen." Uh ja??? Wie is hier de juf??? Hahaha.

Ik deelde mede dat ik haar dat wel uit zou leggen als ze weer thuis is. Dat was geen antwoord naar tevredenheid. " Ik wil het NU weten!", aldus mijn dochter. Nee... daar laat ik mij toch echt niet toe vermurwen via de telefoon. Zuslief liet nog net weten dat de intro wel al verteld was, maar dat MC nu misschien wel dacht dat baby's al van knuffelen in de buik komen. Tja... daar kan ik het toch ook niet bij laten.

Dus moeders gaat morgen op naar de bibliotheek in de hoop dat daar gepaste boekjes zijn die je het concept helpen uitleggen op het niveau van een zesjarige. Want ja... over adoptie en hoe je dat moet vertellen, daar weet ik (bijna) alles van, maar zwangerschap?!

Ik kom er op terug! :-)

Twee mama's

Momenteel is Marta Cecilia aan het logeren bij haar oom Jimi en tante Sandra en natuurlijk haar kleine nichtje Fleur. Het is dus stil in huis. Gelukkig moet ik overdag gewoon werken, dus ik merk pas echt dat het stil is als we s'avonds op de bank zitten. Tijd dus om de blog weer met een stukje bij te werken.

Af en toe hebben we (MC en ik) het er wel eens over dat ze bij een andere mevrouw in de buik heeft gezeten en dat ze nu bij papa en mama is omdat die mevrouw niet voor haar kon zorgen. Maar... die mevrouw is natuurlijk ook haar moeder. Ik heb het tot  nu toe nooit zo benoemd omdat ik bang was dat dát dan weer net te verwarrend zou worden. Maar afgelopen zaterdag heb ik het toch maar gelanceerd.

Het kwam toevallig ter sprake. Ze was met haar babypopje bezig en het ging over mama's. Ze zei dat ze niet de mama was van de pop. Een pop heeft toch geen mama? Toen zei ik dat Marta Cecilia iets heel bijzonders had. Want zei ik: " Jij hebt eigen twee mama's". MC: "Ja, mijn pleegmoeder toch?" Ik: "Nee, de mevrouw bij wie je in de buik hebt gezeten is jouw mama in Colombia." MC: " Oh dat is wel heel bijzonder, want in mijn klas heeft niemand twee mama's. Maar ja, er is ook verder niemand geadopteerd".

Klaar... dat was het. Verder geen vragen. En ze speelt net zo weer verder. Ik heb het maar een beetje luchtig gehouden. Het is wel geland. Ik verwacht dat er volgende week of zo in één keer uit het niets een vraag komt. Of een opmerking. We zullen wel zien. Mijn doel is om het open te houden. Af en toe een beetje informatie en aan haar overlaten of ze meer wilt of niet. Niet pushen, maar ook niet opdringen. Het is soms lastig om die balans te vinden. Maar tot nu toe lijkt het werken. Ik ben benieuwd of ze er zelf op terug komt.

Schoolarts

Vandaag moesten we naar de GGD voor een algemene controle voor vijfjarigen. Vorig jaar heeft ze hem al eens gehad, maar toen had ze er geen zin in. Gevolg: we mochten het nog eens overdoen. Ik heb Marta Cecilia toch even ingefluisterd dat ze dit keer echt moest meewerken, anders moeten we misschien nog een keer!

Eenmaal daar, het was gelukkig gewoon in Sas van Gent, begonnen we al met een wachttijd van een half uur. Maar goed... eenmaal aan de beurt ging het allemaal erg vlotjes. Marta Cecilia gedroeg zich voorbeelding. Een lichte afwijking van het gehoor bij de hoogste en de laagste tonen, maar verder zonder gevolgen.

Ze is met vlag en wimpel geslaagd! Volgens de arts moeten we vooral zo doorgaan en is het een vrolijke, slimme, volslanke meid. Helemaal klaar voor groep 3. OEF! Niet dat ik mijn twijfels had hoor! Haar gewicht zit aan de bovenkant, maar is niet te veel. Het blijft op dezelfde lijn zitten. Het blijft gewoon een lekkere stevige meid. Hieraan kunnen we niet veel veranderen.

Ik ben in ieder geval supertrots. Ze zit lekker in haar velletje en dat is het belangrijkste.

Hoera, 6 jaar!!!

Zaterdag was het dan zo ver. Eindelijk de lang naar uitgekeken verjaardag van Marta Cecilia. Al maanden moesten de nachten geteld worden.

Het feest begon vrijdag al. Op school werd ze als eerste toegezongen en natuurlijk mocht ze lekker trakteren. De traktaties moesten in twee wasmanden binnengebracht worden. Ze vielen iets groter uit dan ik dacht :-). Had ik vorig jaar besloten dit jaar iets makkelijkers te kiezen, het is niet gelukt...  Voordat ik het wist was ik weer een aantal uren verder. Maar goed, het resultaat was leuk :-) Zie de foto's.

Zaterdag was het kinderfeestje. De kinderen stoomden door het programma heen, waardoor we veel te vroeg klaar waren met eten en de workshop sierradendoosjes maken.  Hiervoor had ik mijn schoonzusje ingehuurd met haar kersverse bedrijfje. De kinderen waren toch nog wel wat jong om er echt lang mee bezig te zijn. Dan maar het zwembad in! Helaas presteerde Marta Cecilia het om het zwembad na een half uurtje onder te spugen. Dus kinderen weer het bad uit en weer aan knutsel (het was echt té warm voor andere buitenactiviteiten). De kinderen hebben zich prima vermaakt, maar de volwassenen zaten er om 16.30 uur echt helemaal doorheen. Ook Marta Cecilia was helemaal op. Na het naar huis brengen van de kinderen heeft ze een uur of drie lekker op bed liggen slapen. Daarna was ze weer helemaal de oude!

Hier nog een kleine impressie van de dag. Ons meisje... alweer 6 jaar!!!

Wratje...

Marta Cecilia had al weken last van een wratje op haar kin. We hebben het zelf behandeld, maar dat werkte niet. Een dikke maand geleden had de dokter het aangestipt, maar ook dat hielp niet. Vorige week donderdag nog eens terug om aan te stippen, maar het was eigenlijk te groot geworden. Dus... werden we doorverwezen naar de chirurg. Na een telefoontje van onze dokter konden we dezelfde middag al terecht voor een consult. Conclusie: het wratje moet er uit gesneden worden. Dit is afgelopen dinsdag al gebeurd (gelukkig kon het allemaal erg snel). Marco is meegeweest. Het leek hem niet verstandig om mij mee te laten gaan. Achteraf is dat een goede keuze geweest denk ik.

Marta Cecilia heeft zowat het hele ziekenhuis bij elkaar geschreeuwd (voor zover ik begrepen heb). Maar uiteindelijk is het toch gebeurd. Nu loopt ze met een pleister op haar kin. Maandag moeten we terug op controle. Nu vraagt iedereen haar of ze gevallen is. In eerste instantie gaf ze netjes antwoord: nee, er is een wratje weggesneden... Maar na de 15e keer dezelfde vraag klinkt haar antwoord als volgt: Grrrrrr... iedereen vraagt of ik gevallen ben! Ik ben niet gevallen! Alsof de mensen kunnen ruiken wat er gebeurd is. Maar goed... nog een paar daagjes en dan mag de pleister er hopelijk af.

Op de foto's: Marta Cecilia die haar papa aan het helpen is met zand naar achter te brengen en mét pleister!

Tivoli

Vorige week zondag zijn we naar het Tivoli bij Nijmegen geweest. Dit ter ere van de verjaardag van tante Marg (tante van Marco). Alle (achter)neefjes en nichtjes waren mee. Het was een heerlijke dag, ondanks de warmte. De een deel van de volwassenen hadden een heerlijk plekje in de zon bemachtigd. Een ander deel vermaakte zich met de kinderen mee in de " atracties".

Als klapper op de vuurpijl was Nienke van Z@ppelin er. Voor degenen onder de lezers met kinderen: het zeer vrolijk zingende meisje wat tussen de bedrijven door langskomt op tv. Ze deed het erg leuk met de kinderen.  Hieronder een paar plaatjes!