Beetje feest!

Vamdaag is het precies vijf jaar geleden dat we Marta Cecilia in onze armen mochten sluiten .Ongelooflijk dat er alweer vijf jaar voorbij zijn. Ik zie ons nog wachten. Eerst ging het niet door vanwege de regen. En even later moesten we binnen vijf minuten bij de poort van het hotel staan. Om vervolgens nog een paar uur te moeten wachten op het kantoor van de kinderbescherming in Cali. Maar toen was ze daar! Wat een mooi moment was dat!!!!
Hier een fotootje van toen en een foto van een paar maanden geleden. Wat is ze dan al groot geworden!!!

Marta Cecilia heeft haar Zwemdiploma A

Gisteren was het zo ver! Ze mocht voor haar diploma zwemmen. Dinsdag mochten ze al eens proefzwemmen. Dat ging erg goed. Dus we waren niet echt bang dat niet goed zou komen. Samen met oma Ria trokken we naar het zwembad. De kinderen waren allemaal toch een beetje zenuwachtig. Maar ze hebben het allemaal gehaald.

In de auto heb ik 10 keer gecontroleerd of ik alles bij me had: korte broek, t-shirt, schoenen... ja het zat allemaal in de tas. Maar natuurlijk heb ik het toch gepresteerd iets te vergeten: een handdoek!!! Hahaha... gelukkig hadden ze er in het zwembad wat op reserve liggen en konden we droog en mét diploma naar huis!!! Wat waren zijn we trots!

Hoe voel je je met 25 graden in een paashazenpak?

WARM!!!!!! Hahaha. Maar het was wel leuk! Afgelopen donderdag mocht ik Paashaas zijn op de school van Marta Cecilia. De feestwinkel " Het Feestbeest" had een gratig pak ter beschikking gesteld voor de school. Marta Cecilia had het er al op zitten. En volgens mij had ze het de halve school al verteld.

's Ochtends eerst nog even geholpen met het verkeersexamen voor de groepen 7 uit Sas van Gent, Philippine, de Zandstraat en Westdorpe. Dat was met het goede weer echt geen straf. Een stoeltje erbij en het was goed vertoeven.

's Middags ging ik de klassen in. Bij het pak zat een masker  (wat ik trouwens doodeng vond. Het was niet echt een lieflijk konijnegezichtje, zeg maar). Maar wat was dat masker warm. Erger dan het pak. Het was echt even luchthappen tussendoor. En gelukkig had ik mijn blindegeleide collega van de ouderraad bij me, want ik zag geen steek! Ik kon er de humor wel van inzien hoor. De kinderen vonden het geweldig. Maar we hebben de bezoekjes vanwege de temperatuur wel wat ingekort. Maar het blijft altijd genieten als je die vrolijke kindergezichtjes ziet!!!

Waar blijven de lege flessen?

Vorige week heb ik op twitter, Facebook en Hyves een oproep gedaan voor lege flessen. Ik hoop op die manier geld in te kunnen voor verschillende projecten in Colombia. Ik hoopte natuurlijk dat er massaal gereageerd zou worden, maar dat was wel heel optimistisch. Maar goed. Ik blijf proberen:-). Als iemand nog een leuk idee heeft om geld in te zamelen?!

Echte mama

Gisteravond zaten we na het paardrijden aan de pizza. Ondertussen stond de tv aan voor het acht-uurjournaal. En dan komt er een vraag, zomaar uit het niets. "Mama? Is mijn moeder in Colombia eigenlijk mijn "echte" moeder?".

Ik: "Nou eigenlijk kan je zeggen dat je twee echte moeders hebt. Eentje bij wie je in de buik hebt gezeten en nog even bent geweest. En ik, de mama die nu voor je zorgt." MC: "Oh, ok. Maar wie is mijn moeder bij wie ik in de buik heb gezeten?"

Tja, ik wist dat de vraag een keer zou komen. En dan vind ik het zooo jammer dat we echt niets weten. En daar ben ik dan maar eerlijk in geweest. Voor nu was dat voldoende voor haar. Verder hoefde ze niets te weten. Het was goed zo. Maar zelf heb ik er niet helemaal vrede mee. Ik kan me zo goed voorstellen dat een kind wil weten waar hij/zij nu echt vandaan komt. En dan bedoel ik niet alleen het land waar ze geboren is, maar gewoon heel basic. Lijk ik op mijn moeder? Zie ik er net als haar uit? Heb ik karaktertrekken van haar?

Als ik zie hoe ik op mijn moeder lijk wat uiterlijk betreft. En dat mijn karakter weer meer lijkt op dat vaan mijn vader. Ik wéét dat. Voor mij is het geen vraag, maar een vanzelfsprekenheid. En ik maar denken dat Marta Cecilia er niet mee bezig is. Stiekem gaat er heel wat in dat hoofdje om. Ik besef dat ik ook niet meer kan doen dan eerlijk zijn tegen haar. Op het niveau wat ze op dat moment aankan.

Bijna... zwemdiploma

Vandaag op zwemles kregen we een brief mee dat onze kanjer op 23 april voor haar A-diploma mag zwemmen. Nog één les te gaan en een keer proefzwemmen. En dan naar het grote werk. Nou ja, dat komt vast goed. We gaan ervan uit dat het goed komt!!!