Een dagje Amsterdam, maar nog geen visum

Op z'n Colombiaans
Vrijdag om 6.00 uur vertrokken we uit Sas van Gent richting Amsterdam. Ongeacht of we het visum vandaag al zouden krijgen, waren we van plan er een gezellige dag van te maken. Doordat er nauwelijks verkeer op de weg was (we nemen aan wegens vakantie), waren we al om 8.10 uur in Amsterdam. Gelukkig werd er al snel een ontbijtzaak geopend, waar we nog even een lekker bakje koffie/thee dronken. En dan op naar het consulaat. Om 9.00 uur zou het open gaan. Maar dan kom je al gelijk in aanraking met de Colombiaanse cultuur: om 9.10 uur kwamen de medewerkers pas binnen. Nog eens 10 minuten laten mochten we op het kantoortje verschijnen. We waren wel de eersten!



Missend document
Na een snelle blik op onze papieren kwam al snel dat ze nog een papier misten. Ik snapte er echt helemaal niets van. Ik heb de benodigde stukken aan de hand van een checklist van het consulaat zelf wel tien keer gecontroleerd. Tot aan het juiste aantal kopieën toe. Wat ze misten, was het document waarop we kort na het voorstel hadden getekend dat we Brigite in ons gezin willen opnemen. Gelukkig was Helen van Wereldkinderen goed bereikbaar en heeft ze het benodigde document gelijk doorgemaild. Daarna was alles in orde.

Geen visum
We hebben geprobeerd om een afspraak te maken voor die middag. Om het visum toch op één dag rond te krijgen. Maar helaas bleven ze bij hun standpunt. Ze hadden toch in de mail aagegeven dat er bij het bekijken van de papieren een nieuwe afspraak gemaakt zou worden? En daarbij kunnen ze het visum maar een paar dagen van te voren afgeven, anders doen ze er bij de douane moeilijk over. Nou ja, ok... € 70,- lichter voor het laten zien van onze papieren zijn we vertrokken. De stad in.

Als een kind in de snoepwinkel
Velen zullen nu moeten lachen, maar ik ben dus gisteren voor de eerste keer in mijn leven op de Albert Kuip geweest. Ik vond het echt geweldig. Je waant je toch ook een beetje in het buitenland, met al die kleine winkeltjes die achter de kraampjes schuilgaan. En wat geweldig was: een hele winkel vol met spulletjes voor afrohaar!!! Fantastisch advies kregen we en ik kreeg complimenten voor hoe MC's haar was ingevlochten :-)

Noodrem
Daarna zijn we met de tram naar de binnenstad gegaan. Dit was voor Marta Cecilia het hoogtepunt. Ze mocht zelfs bij de conducteur voor in het hokje! Toen we zo goed als bij de eindbestemming waren, moest er even hard geremd worden, waardoor MC vooruit schoot en op de noodremknop viel :-) Dat resulteerde in dat we een paar minuten stilstonden voor het Centraal Station terwijl de tram niet aan de praat te krijgen was. Hahaha... Na even resetten kwam het toch weer goed.

Moe maar voldaan
We hebben nog een rondvaartje gemaakt en zijn nog even de stad in geweest. Toen was het wel genoeg geweest en gingen we moe maar voldaan weer naar huis. Maandag 8 augustus moeten we terug voor het visum. Dit wordt dan waarschijnlijk gewoon een ritje heen en weer. Ik zal blij zijn als we het stempeltje hebben. Dan is in principe alles gereed om te vertrekken.

Foto's volgen nog!

Rekeningen horen er ook bij

Gisteren de rekening van Wereldkinderen ontvangen en vandaag die van de tickets. SLIK! Maar geen verrassing hoor. De tickets vielen me niet eens tegen. Dus... Vandaag nog even een dekentje voor het bedje gekocht en ook een klamboe voor boven het bedje. Marco vond dat laatste maar niets. Ik moet nog gaan kijken. Hij heeft het inmiddels opgehangen :-)

Morgen naar het consulaat voor het visum, of eigenlijk de inzage in de papieren. Ik ben benieuwd of we het rond krijgen om alles op dezelfde dag te doen. Het zou wel erg fijn zijn!

Vandaag mijn laatste dag op het werk gehad. Nou ja, bijna dan. Maandagmiddag ga ik nog even terug voor wat overdracht. En dan begint voor mij een lange vakantie. Twee januari hoef ik pas weer te starten. Is dat niet lekker???

Hier alvast een eerste fotootje van de commode. Het ziet er al een stuk leuker uit met een plankje erboven en wat aankleding.

Advertentieblad

Zoals in mijn vorige stukje vermeld, staan we vandaag in het advertentieblad. Hierbij een link voor degenen die het blad niet ontvangen!

Ons stukje advertentieblad

Kijk voor het artikel op pagina 38/39!

Tickets zijn binnen!

Maandag zijn onze tickets definitief vastgelegd. Helaas is het niet gelukt om goedkopere tickets te vinden. Sterker nog, maandag waren ze eigenlijk al € 50,- duurder. Niet voor ons, want wij hadden ze vrijdag al gereserveerd.

Gisteren kregen we de tickets via de mail. Dat is dus geregeld. Inmiddels hebben we ook contact kunnen leggen met het consulaat. Zoals het er nu naar uitziet moeten we daar twee keer heen (in Amsterdam) voor ons visum. Eerst een keer om te laten zien dat we inderdaad de benodigde papieren hebben en dan moeten we ter plekke een afspraak maken voor het visum. Vrijdag stappen we om 6.00 uur in de auto, zodat we om 9.00 uur bij het consulaat staan. Dit in de hoop om toch voor dezelfde dag nog een afspraak kunnen maken. En anders wordt het een dagje shoppen in Amsterdam. Ook niet verkeerd natuurlijk.

Ik hoop volgende week toch wel vrij te hebben. Er moet toch nog een hoop geregeld worden. Daarnaast zitten mijn gedachten eerlijk gezegd niet meer echt bij het werk. Ik wil graag Marta Cecilia nog een beetje extra aandacht geven. Voor haar is het toch een hele verandering. Daarnaast wil ik het kamertje graag nog een beetje aankleden en de laatste dingen voor de reis regelen.

Naast het visum hebben we natuurlijk ook nog wat spullen nodig. Ik moet ook nog even langs de dokter voor mijn medicijnen en een verwijsbrief voor Brigite inzake de kinderarts. Ik wil haar namelijk kort nadat we zijn aangekomen laten onderzoeken. Dit wordt aanbevolen door Wereldkinderen, maar het is gewoon ook fijn. BIj Marta Cecilia vonden ze bijvoorbeeld een parasiet in de ontlasting en zagen ze dat haar inentingen niet voldeden. Wel fijn dat je daar dan zo snel mogelijk op kunt reageren.

Verder moeten we nog verzekeringen regelen, ik moet school nog inlichten, contact leggen met Woord en Daad inzake onze projecten in Bogota, etc, etc.... Twee weken lijkt nog veel, maar dat is natuurlijk zo voorbij.

Afijn, het reisschema is naar Wereldkinderen. Zij regelen verder het verblijf in Colombia. WIj hebben aangegeven waar we willen verblijven. Mauricio, de contactpersoon in Colombia regelt dat dit allemaal geboekt wordt. Cesar (van de Finca in Pereira) zullen we zelf wel bellen :-).


We vertrekken dus de 14e augustus en zoals het nu geboekt is, komen we zaterdag de 17e september weer thuis!

De reis...

Morgen gaan we definitief de reis boeken... Er zijn wel al voorlopig tickets gereserveerd. Zoals het er nu voor staat vertrekken we zondagochtend 14 augustus vanaf Brussel naar Madrid en van daar naar Bogota. In Bogota stappen we nog een keertje over naar Cali. Morgen wordt er nog even gekeken naar eventuele goedkopere opties. Mochten er geen andere opties zijn, dan liggen deze tickets vast voor ons :-).

Verder hebben we een mail naar het Colombiaans Consulaat gestuurd. We moeten daar namelijk heen voor een visum. We hebben begrepen dat dit in twee etappes gaat. We proberen het op één dag te regelen, maar we verwachten niet dat het lukt. Maar goed. Dan hebben we twee trips naar Amsterdam :-)

Word vervolgd...

Toch wel een datum!!!!!

Tsja, en net als je het dan niet meer verwacht... Word je gebeld!!!

Nog geen uur geleden belde Wereldkinderen dat we Brigite op 16 augustus zullen krijgen! Vanmiddag gaan we de reis boeken. Eindelijk een datum om naartoe te leven. Wat een opluchting.

Het is weer een beetje feest!

Nóg geen datum

Anderhalve week na voorstel... Of eigenlijk al iets meer. En nog geen datum. Balen hoor... je zou verwachten dat je na vier jaar procedure die korte tijd ook nog fluitend uitzingt. Maar echt... die laatste loodjes. Je wordt er niet vrolijk van. Ook Marta Cecilia wil graag gaan aftellen naar het moment waarop ze haar zusje kan zien. Dan is het wel lastig dat je haar niets concreets kunt geven.

Zoals het er nu uitziet, moeten we dus weer geduld hebben tot volgende week.

Vanalles....

Vandaag toch maar weer een halve dag vrij genomen. Ik zit als een halve Zombie op mijn werk. Lichtelijk ( ahum) oververmoeid met als gevolg dus de symptomen uit het vorige bericht. Niet echt lekker dus. Daarbij is het echt niet bevorderlijk dat we nog niets gehoord hebben.

Wel positief is dat ik van mijn lieve collega Patrick een bedje en een mooie commode over kan nemen. Super!!! Nu alleen nog een kledingkast.

Vanavond ben ik ook nog geïnterviewd door iemand van het Zeeuws Vlaams Advertentieblad in verband met de projecten die we steunen. Het stukje komt er volgende week of die week daarop er in. Ik ben er best trots op dat we al bijna € 1.800 hebben opgehaald. Hier kunnen we al een hoop mee doen, maar we kunnen altijd meer gebruiken.

Nou lieve allemaal: duim met ons mee dat er in ieder geval deze week een datum krijgen!!! We willen nu zo snel mogelijk naar Brigite !

Nog geen datum

Pfff... ok, geduld is een schone zaak. Maar soms kan het ook het uiterste van je vragen. We zouden de datum waarop we ons meisje in de armen zouden sluiten eind vorige week of anders begin deze week krijgen. Stiekem rekende ik op eind vorige week, omdat we vorige keer ook binnen drie dagen na het voorstel een datum hadden. Maar helaas. Nu zit het begin van de week erop. En nog geen bericht.

Wat dat betreft merk ik wel dat ik toe ben aan duidelijkheid. Ik heb een concentratie van een 0,0 en loop al een paar dagen met hoofdpijn. Ik weet het wel. Het komt wel... maar het vooruitschuiven van verwachtingen is voor mij persoonlijk wel een puntje waar ik schijnbaar niet mee om kan gaan (in dit geval).

Nou ja, nog even geduld zullen we nog maar even zeggen. Ben geloof ik toe aan een heeeeele lange vakantie.

Bedankt allemaal!

Wat zijn we de afgelopen dagen overstelpt met lieve emailtjes, sms-jes en telefoontjes. Iedereen heel erg bedankt!!! We zijn nog in afwachting van een datum waarop we Brigite mogen ophalen. Hopelijk krijgen we die snel. De Verklaringen Omtrent Gedrag (VOG's) zijn inmiddels vertaald, gestempeld bij de rechtbank (met dank aan de buurman!) en vandaag met de aangetekende post naar Wereldkinderen gestuurd. Van het weekend maken ze de oversteek naar Colombia met onze contactpersoon die op rootsreis gaat. Dit met kinderen die in verleden geadopteerd zijn via dit bureau.

We zijn toch maar op zoek naar een leuk kinderkamertje. Aangezien Brigite nog zo jong is, is het wel leuk om een mooi bij elkaar passend kamertje te hebben. We kijken wel voor tweedehands. Die wie een tip heeft hier in de buurt...

Morgen weer een dagje werken. Ik ga alles op een fatsoenlijke manier proberen af te handelen en over te dragen. Toch is het gek dat dan alles gewoon weer doorgaat als vier dagen geleden :-)

Als er nieuws is, plaats ik het zeker op de blog!!!

Een dochter!!!

Sinds vrijdag wisten we stiekem al dat het eraan zat te komen. Al wisten we nog niet hoe of wat. Maar vandaag dan toch het verlossende telefoontje: we hebben een er een dochter en zusje bij!!!!

Vanmorgen om 10.30 uur kreeg ik Ingrid Levert van Wereldkinderen aan de telefoon. Ik zat op mijn werk net als een dikke vijf jaar geleden. Ze zei dat ze belde met leuk nieuws en vroeg of ik het alleen wilde aanhoren of dat ik iets wilde gaan regelen zodat Marco en ik samen konden luisteren. Dat hebben we gedaan. Marco en ik zijn allebei naar huis gegaan om ons daar tegen 12.00 uur voor de computer, met telefoon in de hand, te installeren.

En wat is het dan toch onwerkelijk als het dan eindelijk zover is!!! Een prachtig meisje van maar 10 maanden oud, met de naam Brigite! We mogen weer naar Cali zoals vijf jaar geleden. Wat hadden we daar al stiekem op gehoopt! Wat is het ongelooflijk bijzonder om dan de eerste foto te krijgen. We waren net als bij Marta Cecilia op slag "verliefd". Marta Cecilia wist het even niet meer. Is het nu leuk of niet? Maar ondertussen is de overtuiging er weer en loopt ze de foto aan iedereen te showen.

We zijn ongelooflijk blij. Nu is het nog even afwachten wanneer we kunnen gaan. We hopen dat aan het einde van deze week of uiterlijk begin volgende week te horen. Voor ons kan het niet meer stuk!!!

En hier is ze dan natuurlijk...

Kinderfeest!!!

Vandaag hadden we het kinderfeestje van Marta Cecilia. Gewoon thuis. We zijn begonnen met zelf pizza maken. Echt superleuk. Ik had van deeg minipizza gemaakt. En verder allerlei dingetjes geregeld om erop te doen. De kinderen hadden de grootste lol en ze hebben heerlijk gegeten. Daarna lekker spelletjes gedaan. Maar de klapper op de vuurpijl was de pinata die ik had besteld. Aan het einde van de middag hebben we de pinata opgehangen en mochten de kinderen er met een stok tegenaan slaan totdat alles eruit kwam vallen. Een leuke Zuid-Amerikaanse traditie.

Een geslaagde dag. Leuk om te doen, maar blij dat het er ook weer op zit :-) Het grootste puin is weer opgeruimd. Nu eigenlijk nog wat schoonmaakwerk, maar dat kan tot morgen wachten. Of overmorgen :-)

In de wachtstand

Was ik de afgelopen twee weken nogal hyper, vandaag ben ik denk ik weer overgegaan op de "wachtstand". Dus weer voorbereid op een langere wachttijd. Waarom het berichtje nog niet is gekomen, daar hebben we geen idee van. Ik heb nu ook echt het gevoel dat het misschien toch nog langer gaat duren dan we hoopten/dachten. Het zij zo... De spanning blijft nog wel een beetje en ja, ik laat de champagne toch maar in de koelkast liggen. Maar ik heb zo het gevoel dat er misschien wel iets tussen is gekomen.

Ondertussen ben ik druk in mijn hoofd: moet ik volgende week nou wel gewoon mijn vakantie nemen of niet? Moet ik nog zaken regelen voor MC op school, terwijl het misschien niet nodig is... noem maar op. Lastig hoor. Maar goed. Er zijn natuurlijk ergere dingen.

Toch nog een beetje hoop voor een snelle afronding van de procedure, maar... uit zelfbescherming toch maar weer ingesteld op een langere wachttijd.

MC weer eerste prijs

Gisteren heeft MC haar eerste officiële wedstrijd paardrijden gereden. Spannend, ook voor ons :-) Ze had er zoveel zin in, dat ze het prefereerde boven een dagje weg met alle kinderen uit de straat. Ze mocht twee proefjes rijden en daarna was het prijsuitreiking. We dachten dat ze nu toch echt niet in de prijzen zou vallen, maar ja hoor! In haar klasse F1 was ze eerste! Ze mocht een prijs uitzoeken en dat werd een zweepje. Eigenlijk was het een tweede prijs, maar dat vond ze het mooiste. Ach....

Wij waren in ieder geval weer trots op onze kleine. Waren we al, maar ze flikt het toch maar :-) Ze mocht nog niet voor haar B-diploma zwemmen, terwijl de andere kindjes wel mochten. Dat vond ze eigenlijk niet zo leuk. De afstand naar het gat nekte haar deze ronde. Ik heb haar verteld dat de één nu eenmaal beter is in zwemmen en de ander weer in paardrijden. Nou dat heeft ze maar weer bewezen :-)

Geldinzameling school

Afgelopen vrijdag was het eindfeest op school. Ik heb gevraagd op ik tijdens het eindfeest met een kraampje mocht staan voor inzameling van geld voor een schooltje in Colombia. Dat was goedgekeurd. Maar toen besefte ik dat ik eigenlijk helemaal niet zo veel spulletjes had om te verkopen. Dus wat kon ik doen? Er is iets waar ik ondertussen best handig in ben geworden: vlechtjes met kralen!!! Een vlechtje met kralen voor een euro. En dit voor het goede doel: een schooltje in Colombia.

Wat een hit! Ik heb van 16.30 uur tot 20.45 staan vlechten. Daarnaast had ik nog wat spulletjes in de verkoop, mede dankzij twee van mijn lieve buren! Daar hebben we ook best nog wat van verkocht. Met vlechtjes en spulletjes in de verkoop, heb ik uiteindelijk € 85,- opgehaald. Maar het allerschattigste vond ik toch dat er een klasgenootje van Marta Cecilia kwam met haar spaarpotje. Samen met haar vader gaf Lotte haar spaarpotje af aan ons. Ze wist niet wat erin zit, wat hij kon niet meer open. Tot mijn grote verrassing zat hier ook nog eens € 35,- in! Dus bij elkaar € 120,-.

Gisteren op straat kwam ik allemaal meisjes tegen met een vlechtje in hun haar. Geweldig toch?! Ik heb er een supergoed gevoel aan over gehouden en ik vond het nog leuk om te doen ook!

Voor iedereen die tot nu toe mee heeft geholpen om de projecten te steunen (www.helpcolombia.nl), super bedankt!!!! Tussenstand: ongeveer € 850!