Ook Marco goedgekeurd :-)

Ja hoor, vandaag lag daar ook de verklaring omtrent gedrag (VOG) voor Marco. Ook hij is goedgekeurd. Morgen gaan ze voor vertaling naar een beëdigd vertaler. Dan nog even een stempeltje halen bij de rechtbank en naar Wereldkinderen. Van daaruit gaan ze dan richting Colombia.

Vandaag was echt een vreselijke dag. Voor mijn gevoel kroop hij voorbij. Het regeltje uit het gedicht, Joke (voor andere lezers: zie reactie ondere vorig bericht), dat klopt echt! Een hele dag spanning en dan om 17.15 uur de anticlimax. Dan is er het besef: vandaag weer niet gebeld.

Nou klinkt het natuurlijk allemaal dramatisch. Maar zo erg is het dan ook weer niet. Want als ik thuis kom en ik zie het lieve gezichtje van Marta Cecilia, dan is dat zo ook weer vergeten. Nou ja... dat is ook weer overdreven. Hahaha... maar dan weet je waar het wachten voor is.

Morgen weer een dag met nieuwe kansen. Marco zegt al anderhalve week dat morgen de dag is. Hopelijk krijgt hij gelijk. Handig is anders, want ik ben dan met de ouderraad druk met het eindfeest op school. Ach ze redden het ook wel zonder mij. Ik hoop dat een ander mijn kraam met verkoopspulletjes dan van me overneemt, zodat er toch nog wat opgehaald wordt voor Colombia.

Tussenstand inzamelingsactie: € 730,20. Mooi bedrag al toch??? Wil je ook iets doen? Kijk dan even op www.helpcolombia.nl

Toch afgeschermd :-)

Ik heb inmiddels een account aangemaakt voor mijn collega's en voor mensen die vanuit school mee willen lezen. Er kunnen dan meerdere mensen via dat account inloggen. Zo is het toch opgelost en kan niet iedereen zomaar meelezen.

tsja je moet wat. Ondertussen is vandaag weer voorbij. De 10 dagen die wij zo hier en daar hoorden hebben we inmiddels gepasseerd. Het ging natuurlijk ook té vlot :-) Wij klagen niet hoor. Als we inderdaad op korte termijn het voorstel mogen verwachten zitten we nog ruim voor de officiële wachttijd.

Het blijft spannend...

Vandaag met Wereldkinderen gebeld. Ze mochten en konden niets zeggen, maar de reactie doet wel vermoeden dat er inderdaad iets aan zit te komen. Maar ik snap wel dat ze niet uit de school mogen klappen. Voor ons blijft het nu berespannend.

Wat de blog betreft... Die gaan we straks tijdelijk vrijgeven. Er willen zo veel mensen meelezen, dat het niet mogelijk is om die allemaal een wachtwoord te geven. Ik kan het namelijk maar voor een bepaald aantal mensen afschermen. Na de reis zullen we de blog dan weer afschermen zodat er maar weer een beperkte groep kan meelezen (lees " jullie").

Bedankt in ieder geval voor de vele berichtjes! Het helpt me de laatste loodjes door te komen!

Caravan weer opgeborgen

Van het weekend was het eigenlijk het voorlaatste weekend dat we op de camping zouden zijn. Maar aangezien het vandaag mooi (lees droog) weer was en Marta Cecilia volgende week zondag een wedstrijd paardrijden heeft, leek het ons beter nu maar op te ruimen. Ook met het oog op een eventueel voorstel en alles wat daaromheen nog geregeld moet worden.

Ik vind het altijd weer een klus, maar we hebben hem vanmorgen snel geklaard. De caravan staat nu weer op zijn plekje bij onze vrienden, de spullen staan weer op zolder, de eerste wasjes zijn weer gedraaid... Hopelijk gebruiken we hem volgend jaar een heel seizoen.

We maken ons weer klaar voor een spannende week. Het afgelopen weekend heb ik me best wel redelijk kunnen ontspannen en dus weer een beetje bijgetankt :-)

Iedereen weer in de duimstand en hopelijk dus snel goede berichten!!!!

Pfff...

Jaja, ik weet dat ik nu wel erg ongeduldig ben, maar van mij mag het komen!!! Ik hoor nu van allerlei mensen uit de adoptiewereld dat zij kort na het ontvangen van de aanvraagformulieren het voorstel kregen. Meestal binnen twee weken. Ik heb daarnet voor de zekerheid toch maar een flesje champagne koud gezet... Nu nog proberen om weer een beetje te ontspannen.

Spannend??!!!

Vanmiddag zijn we even naar Terneuzen geweest. Toen we thuis kwamen lag er een dikke enveloppe van Wereldkinderen in de brievenbus met...  aanvraagformulieren voor nieuwe verklaringen van goed gedrag.

De ervaring leert dat je deze vaak kort voordat je het voorstel krijgt, ontvangt. Hopelijk zit ik mezelf niet helemaal voor niets gek te maken. Maar goed. We zullen het zien. De spanning in huize Kiezenberg stijgt toch wel een beetje (veel) moet ik zeggen!

Schoolreis

Nog een item in het kader van " Wat wordt ze groot...".
Vandaag is Marta Cecilia voor het eerst ECHT op schoolreis geweest. Met de bus, ver weg. Naar Dippie Doe in Best. Ze heeft er geen minuut minder om geslapen, maar vanmorgen kwam ze dan toch dat ze het best een beetje spannend vond. Geen probleem verder. Lekker iets gegeten en gedronken en dan op naar school. Vanuit de bus werden me vele kushandjes toegeworpen en daar gingen ze dan. Pffff... ik vond het eigenlijk maar niets. Hahaha... loslaten heet dat, geloof ik.

Nu heb ik een moe maar voldaan meisje thuis en inmiddels in haar bedje. Ze hebben veel gedaan en gelukkig was er ook een overdekt deel op het pretpark. Want van het weer moesten ze  het niet hebben!

Zelf ben ik vandaag met de kleuters mee geweest naar het Oranjekwartier in Terneuzen. Daar konden ze lekker spelen en iets eten. Het zag er niet goed uit wat het weer betreft, maar we hebben het helemaal niet slecht gedaan. Precies tussen de buien door (tussen 11.00 en 13.30 uur) hebben de kinderen heerlijk kunnen spelen!

Ik ga nu ook even uitbollen op de bank en straks vroeg naar bed, want morgen wacht er ook nog een klus op me. Dan moet ik gaan promo-teamen op Hollands onder de Brug voor de bank. Ook erg leuk, maar waarschijnlijk kan je me zaterdag opvegen :-)

Wijsneus

We zaten net lekker buiten te eten. We waren eigenlijk klaar. Marta Cecilia zat lekker op schoot, maar ik wilde de spulletjes naar binnen brengen. Ik zeg tegen haar: "Ik wil je vriendelijk, maar toch dringend verzoeken om even van mijn schoot te gaan zodat ik de spulletjes weer in de koelkast kan zetten." Zegt ze: " Weet je wat dringend is? Als je huis in brand staat..."

Tsja...

Good hairday

   Het haar van Marta Cecilia is hartstikke mooi, maar het blijft natuurlijk een hele klus. Dit weekend de oude vlechtjes eruit gehaald en weer begonnen aan een nieuw kapsel. Gisteravond om 21.30 uur (natuurlijk veel te laat) was ik eindelijk klaar. Het resultaat is wel weer leuk, al zeg ik het zelf :-)

Spreekbeurt adoptie/Colombia

Vandaag heb ik samen met Marta Cecilia een spreekbeurtje gehouden in haar klas over adoptie en Colombia. Marta Cecilia deed het ook heel leuk. We hebben het echt samen gedaan. Ik had niet verwacht dat ze zelf zo veel zou zeggen. Meestal wil ze het er niet over hebben. Maar goed, ik van te voren wel met haar overlegd wat we wel zouden zeggen en wat niet. Zelfs de foto van de pleegmoeder mocht mee en staat nu nog op haar tafeltje te prijken :-)

De kinderen in de klas waren superenthousiast en stelden ontzettend veel vragen. Echt heel erg leuk. Ook over Colombia zelf. Ik heb laten zien hoe de mensen daar woonden en ik had ook foto's mee van een schooltje om het verschil met Nederland te laten zien. We zijn toch wel drie kwartier bezig geweest. Ik denk dat ze nu wel weten hoe het in elkaar zit :-)

Ik heb het boekje " Een zusje uit een ver land"  even achter gelaten. Daar zou de juf nog even aandacht aan besteden.