Ik vind het heel heel leuk!

Marta Cecilia kwam vandaag thuis met het schoolkrantje. De kinderen van groep 3 mochten dit keer ook een stukje schrijven. Toen ik het las, drong het me pas echt door hoe veel ze ermee bezig is. Dit schreef ze: "Ik krijg een broertje of een zusje en ik weet het niet. Ik vind het heel heel leuk" 

Wat ontzettend schattig he...

De site van Belle...

Op de site van Belle Perez zijn foto's te bewonderen van vrijdagavond. En wie staat daar te schitteren op een paar scherpe foto's? Mijn meisje. We hebben de foto's opgevraagd bij het management en doorgestuurd gekregen. Super hoor! Dus hier is ze nog een keer, maar dan duidelijker zichtbaar.

Op het podium bij Belle Perez

Gisteravond gingen we direct na het paardrijden richting het Scheldetheater in Terneuzen, Marta Cecilia en ik.  Als avondeten een broodje in de auto. Als we arriveren kleed ik Marta Cecilia nog snel even om in de toiletten (gelukkig heb ik dat toch nog gedaan :-)) en daarna hup de zaal in. Oma is er ook, want Marco heeft last van zijn rug en kon geen hele avond zitten.


Het was een geweldige voorstelling. De zaal zat niet helemaal vol, maar het was gezellig druk. Het was de eerste voorstelling van haar tour door Nederland. Heerlijk genoten van de vele Spaanstalige liedjes, maar het hoogtepunt was toch wel dat mijn kleine meid op het podium mocht komen, samen met een meisje dat naast haar zat. Ze stonden er allebei wel enigszins beteuterd, maar de moeders waren apetrots!


Ik heb twee fotootjes kunnen maken. Officieel mocht het niet, maar er deed toch niemand moeilijk over. Helaas niet met mijn beste toestel, en niet onder de meest ideale omstandigheden, maar je kunt toch zien wie er staat...

Colombia eventjes dichtbij

Gisteren lekker even bijgekletst met Cesar van de Finca. Alles gaat goed daar. Helaas hebben ze na ons geen gasten meer gehad. In mei en juni zullen er een aantal gezinnen voor hun vakantie op de Finca verblijven. Adoptieouders hebben ze al lang niet gehad. Maar hopelijk zullen wij ook snel weer van de partij zijn! We missen de Restrepo's...

De "guevons" en "rot op met je zooi" vlogen weer goed over en weer via de telefoon :-) Het blijft leuk om een Colombiaan dit te horen zeggen.

Voorlopig loop ik nog steeds rond met een lege telefoon. Ik durf hem niet op te laden, in de angst dat ik mezelf dan geen moment rust meer gun. Hoezo struisvogelpolitiek? Hahaha...

Maar goed, het was fijn te horen dat het in Colombia goed gaat met onze vrienden. Met Belbob is het leuk bellen: 6 cent per minuut. Dat is nog eens te doen! Bijna een half uur bellen is zo nog wel op te brengen. Een goede tip voor iedereen! Zo is Colombia toch nog een beetje dichtbij....

Ik duik nu lekker mijn bedje in. Tot snel!

ICBF weer aan het werk

Na de zomerstop, is de kinderbescherming in Colombia weer aan het werk. Als ik het goed heb tenminste. De spanning wordt lichtelijk opgevoerd in huize Kiezenberg. Maar... het kan natuurlijk ook nog even wat langer duren. Ik durf nog met een onopgeladen telefoon de deur uit. Dus de spanning is nog niet op zijn hoogtepunt. Ook wel uit zelfbescherming. Want ook al kunnen we snel een bericht krijgen (al is het maar een doorverwijzing naar een regio: dan duurt het nog maximaal een half jaar), het kan ook nog even duren. Ik kan me de eerste procedure nog herinnering. De telefoon week niet meer van mijn zijde. Maar ik liep toen ook op mijn tenen. En daar heb ik eigenlijk nog geen zin in. We hebben het nu natuurlijk ook veel drukker en de nodige afleiding met Marta Cecilia.

Toch merk ik bij Marta Cecilia dat het allemaal wel maalt in haar hoofdje. Ineens vindt ze ook dat ze van alles zelf kan. Wat eerst moeilijk was, is nu een eitje. Zelf douchen, afdrogen en insmeren. Zelf kleren uitzoeken en aantrekken. Alles kan ze nu in een keer zelf. Want... als straks broertje of zusje er is, dan is ze wel de grote zus natuurlijk!

Ik heb al met haar afgesproken dat we ook af en toe nog samen dingen gaan doen. Met z'n tweetjes shoppen enzo. En dat heeft ze goed in haar hoofdje geprint. Zulke dingen zijn erg belangrijk, vindt ze. En ik ook hoor!

Ook al hoop ik dat het snel zo ver is, van mij mag het ook nog een maandje of twee duren. We zitten dan lekker voor de zomer. Toen Marta Cecilia thuis kwam, was ik ook bijna de hele zomer thuis. We hadden toen ook een goede zomer. En dat was echt genieten. Maar goed. We gaan de goede kant weer op. Als het nu zo ver zou zijn, dan hebben we heerlijk het voorjaar nog! Eigenlijk is het allemaal goed.

Dat waren weer wat overpeinzingen van mijn kant. Que sera, sera... Maar liefst zo snel mogelijk!!!!!

Waar zijn kussens van gemaakt?

Vanavond bracht ik Marta Cecilia naar bed. We lazen nog een paar bladzijden terwijl ze tegen me aan lag. MC:"Mama? Ik lig zo lekker bij jou. Je borst is zo zacht." Ik:"ja,net een kussentje." MC:"Worden kussens eigenlijk van borsten gemaakt?"

Heerlijk dit soort gesprekjes. Wat een heerlijke logica!!

Beter laat dan nooit...

Natuurlijk allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar! Na veel klachten over het slecht bijhouden van mijn blog, hier het eerste berichtje van het nieuwe jaar. Jaaaaa... mijn goede voornemen is inderdaad om het beter bij te houden. Beloofd!

We zijn de feestdagen met zicht om een heerlijke laag sneeuw goed doorgekomen. De week voor/met kerst brachten we door in een huisje in de achterhoek. Dit op vakantiepark Marveld, samen met mijn zus, man en lieve kleine Fleur. Het huisje was heerlijk luxe met een jacuzzi en sauna in het huisje zelf. Je weet wel waar we te vinden waren.

De meiden hadden het heerlijk naar hun zin samen. Marta Cecilia heeft wat lopen sjouwen met kleine Fleur. En Fleur vond het allemaal prima. Een klein broertje of zusje moet geen problemen geven. Ik denk dat we dan geen kind aan de kinderen hebben :-) Het was heerlijk om ze samen bezig te zien. Fleur loopt al lekker rond met haar 12, en nu bijna 13 maanden. Haar favoriete woordje: "die" met bijbehorende wijzende vinger. Deze vinger was dan meestal gericht op Marta Cecilia.

We hebben heerlijk een weekje gerelaxed. Daarna heeft Marta Cecilia vijf nachtjes gelogeerd bij opa en oma Velp. Daar is ze natuurlijk gruwelijk verwend en heeft ze heerlijk met haar neefje en nichtje Fos en Maddy kunnen spelen. Oud en nieuw hebben we bij opa en oma gevierd en voordat je het weet is het dan al 2011.

Het jaar??? Ja, die vraag rijst dan bij iedereen. Wij denken voorzichtig van wel. Ik in eerste instantie eerder eind van het jaar. Maar sommige berichtgevingen wijze er op dat het misschien wel eens wat eerder kon worden. Nee, niets concreets hoor!!! Maar de kriebels van spanning die eigenlijk zo lang zijn weggebleven dit keer, beginnen nu toch wel op te spelen. Ik wil in een keer toch wel erg graag alles opruimen, het kamertje leegmaken en meer!

Voorlopig is het nog even rustig vanuit Colombia. Daar houden ze in ieder geval tot halverwege januari (eind volgende week) vakantie. Persoonlijk verwacht ik voor maart niets, maar het is en blijft "adoptieland", dus je weet het nooit!

En natuurlijk nog een paar foto's!!!